مقدمه

بیش از 30 سال است که اسیدهای آلی مانند پروپیونیک اسید، به منظور کاهش رشد باکتری و کپک و نتیجتا حفظ کیفیت بهداشتی در اقلام غذایی به کار می روند. در قانون غذایی، این مواد به عنوان نگهدارنده ثبت شده اند اما در صورتی که در مقادیر مناسب به خوراک حیوانات اضافه شوند، آثار مثبت آنها در سلامتی و کارایی حیوانات نیز به خوبی مستند شده است. اسیدهایی که به عنوان نگهدارنده غذایی به کار می روند، عمدتا موادی هستند که به صورت طبیعی در متابولیسم سلولی وجود دارند فلزا موادی طبیعی با سمیت پایین می باشند (Kirchgessner and Roth ، 1988).

آثار ارتقاء دهنده سلامتی و کارایی برای تعدادی از اسیدهای آلی شامل فرمیک، فوماریک، سیتریک، لاکتیک اسید و نمک های آنها ثبت شده است. صرف نظر از بهبود بهداشت و متعاقبا کاهش میزان جذب عوامل پاتوژن، آثار این مواد بر روی هضم و جذب غذا و نیز پایدار سازی فلور گوارشی در تعدادی از مطالعات نشان داده شده است. در دامپروری، سرعت های بالاتر تبدیل غذا و حصول روزانه بهبود یافته، همگام با کاهش اسهال ناگهانی، منجر به هزینه خوراک کمتر و زمان فروش کوتاهتر و نهایتا سبب صرفه اقتصادی می شود. بهترین بازخورد از مکمل های غذایی حاوی اسیدها در بچه خوک ها، خصوصا طی دوره شیردهی، ثبت شده است. در 3-4 هفته آغازین زندگی، تشکیل هیدروکلریک معدی و ترشح آنزیم های پانکراس در حفره گوارشی ضعیف است. علاوه بر این، خوکچه ها به دلیل جدا شدن از بالغین، استرس زیادی را تحمل می کنند و بنابراین ممکن است میزان جذب غذا در روزهای ابتدایی بعد از دوره شیردهی، پایین باشد. پس از بازیابی، به منظور جبران، مقادیر زیادی از خوراک مصرف می شود که این حجم خوراک نمی تواند به صورت صحیح اسیدی و هضم شود که منجر به اسهال و ادم می گردد. این مشکلات در خوک های مسنتر کاهش می یابد اما آثار اسیدهای آلی در افزایش رشد (اگرچه کمتر)، می تواند همچنان حاصل گردد (Baustadt ، 1993 و Meyer، 2006). بهرحال یک بررسی متون، تغییرات قابل ملاحظه ای را در آثار مشاهده شده آزمایش ها نشان می دهد (Freitag ، 1998) که می تواند توسط تفاوت در خوراک دهی، پرورش و شرایط بهداشتی ایجاد شود.

پرتاران اندام تناسلی دائمی ندارند و جنس ها از هم جدا هستند.رشد و نمو آن ها غیر مستقیم است:زیرانوعی دگردیسی را طی می کنند که لارو ترکوفور را نیز شامل می شود. دستگاه تولید مثل ساده ای دارند.گنادها برآمدگی های موقتی ایجاد شده در صفاق اند و سلول های جنسی را در حفره ی عمومی می ریزند .این سلول ها از راه مجاری ویژه و نفریدی ها با پاره شدن دیواره بدن به بیرون می روند.لقاح خارجی و لارو اولیه از نوع ترکوفور است.بعضی از پلی کیت ها در تمام طول سال به صورت جانورانی که از نظر جنسی نابالغ اند و آتوک(atokes)نامیده می شوند،زندگی می کنند: اما در طول فصل تولید مثل:قسمتی از بدن به کرم بالغ به نام اپی توک(epitoke)تبدیل می شود که پر از گامت است.مثال مناسب در اين رابطه کرمEunice viridis) Palolo) است که در نقب هاي موجود در تشكيلات مرجاني زندگي مي کند.در جريان شناسي دسته جمعي، بخش هاي بالغ جنسي که(Epitoke) اپیتوک نام دارند، جدا شده و در سطح آب شناور مي شوند . درست قبل از غروب آفتاب سطح آب دريا تقريبا از اين ها پوشيده مي شود، و هنگام غروب، در اثر ترکیدن، تخمك ها و اسپرم ها آزاد شده و منجر به لقاح مي گردد .سپس انتهاي قدامي کرم ها در اثر ترميم، قطعات جديد خلفي توليد مي نمايند. شناي دسته جمعي سازگاري بزرگ با ارزشي است زيرا همزماني بلوغ تمام بخش هاي اپي توك را به ارمغان مي آورد و لذا پيدايش حداکثر تخم های لقاح یافته را تضمين مي نمايد.. اما این وضع ، خطر هایی هم در بر دارد.

فرمانرو جانوران

شاخه پروتوزوآ (جانوران تک سلولی)                          Phylum Protozoa

  
پروتوزوآ بیشتر جانوران تک یاخته ای میکروسکوپی هستند . اینها در سلسله جانوری پایین ترین جانوران گروههای بزرگ می باشند و گروههای دیگرجانوران بافتی ، پریاخته یا متازوئرها هستند.
از لحاظ ساختمان ، یک پروتوزوئر با یک سلول از جانور متازوئر قابل مقایسه و تطبیق است. ولی از نظر عمل و وظیفه یک موجود زنده (Organism) کاملی است و دارای توازن وتعادل فیزیولوژیکی است و تمام اعمال ضروری زندگی یک جانور را انجام می دهد . بعضی از پروتوزوئرها از لحاظ ساختمان بسیار ساده و بعضی دیگر پیچیده و دارای «اندام های سلولی– cell organs یا Organelles» هستند . اندام های سلولی به کار اعمال حیاتی خاص می خورند و از نظر عمل شبیه به دستگاههای جانوران پریاخته می باشند . بسیاری از پروتوزوئرها زندگی مستقل دارند و یا به طور آزاد شنا می کنند ، درحالیکه بعضی بی حرکت و بعضی هر دو صورت را دارا می باشند و کلنی هایی (Colonies) تشکیل می دهند .

کرم های پهن و بی سیلوم ها

کرم های پهن و بدون سلوم ها دو نوع از ساده ترین گروه جانوران به شمار می روند که دارای تقارن جانبی بوده و از سه لایه سلول مختلف تشکیل شده اند. وقتی جانوران از نظر ساختار بدن ساده باشند، آنها را ابتدایی می‌نامیم، بدین معنی که چنین جانورانی نمایانده صورت های اجدادی و پیشین خود می باشند. اما این فرض ضرورتاً توجیه پذیر و صحیح نیست، زیرا این امکان وجود دارد که جانوران ساده و ابتدایی از صورت هایی تکامل یافته باشند که خود پیچیده تر بوده‌اند، و این امر به کل این گروه از جانوران قابل تعمیم است. بنابراین، سادگی و ابتدایی بودن جانوران معیار مناسب و قابل اطمینانی برای تبیین تکامل نژادی به شمار نمی رود.